Recruiters hebben een duidelijk doel: het aantrekken en binden van het juiste talent. Naast het feit dat zij hun collega’s en de organisatie hiermee helpen worden ze misschien gemotiveerd door targets, een Recruiter van de maand trofee of een mooie bonus per aangenomen kandidaat. Voor andere recruiters is “je werk simpelweg goed doen” een doel an sich. Maar wanneer schieten recruiters door in hun enthousiasme?
Bellen naar iemands huidige werkgever. Bellen naar privénummers die niet openbaar zijn gemaakt. Mailen naar een zakelijk adres. Zich voordoen als medewerker van de peuterspeelzaal waar het kind van een potentiële kandidaat naartoe gaat – sommige recruiters bedenken van alles om met iemand in contact te komen. Nieuwsgierig naar meer voorbeelden? Op sites als Shit Recruiters Do en Blacklist-recruiters zijn nog veel meer verhalen te vinden.
Dan zijn er nog tactieken die misschien niet aan stalkergedrag grenzen, maar nog steeds voor irritatie kunnen zorgen – zoals het versturen van een bericht waarvan duidelijk is dat er geen moeite is gedaan om het af te stemmen op de ontvanger. Priy Werrij, een IT’er die vaak door recruiters wordt benaderd, ziet hier gelijkenissen met een baan in de supermarkt: “Stel dat ze je proberen te werven met de snelheid van de kassaband of de systemen die ze op de kassa hanteren. Dat wil je toch niet weten?”
Ook het benaderen van kandidaten die niet aan het gevraagde profiel voldoen kan voor vervelende situaties zorgen. Gusta Timmermans, voorzitter van de stichting Recruitment United, adviseert dan ook om voldoende research te doen: “Niet iedereen die in de IT werkt is in staat om dezelfde handelingen uit te voeren. Stuur dus niet naar honderd mensen hetzelfde bericht, maar zet in op een aantal mensen van wie je zeker weet dat ze geschikt zouden zijn. Dat voorkomt onnodig werk én ergernis bij de ontvanger.” Ook raadt ze aan niet te ver te gaan: “Mensen bellen of benaderen is oké, maar je moet niemand gaan stalken of agressief overkomen. Het gaat over het opbouwen van een band met jou en met het bedrijf waarvoor je werft. Als jouw werkwijze agressief is, waarom zou iemand dan tekenen?”
Hoewel sommige recruiters resultaten boeken met stalkergedrag of lopendebandberichten, en hoe goedbedoeld deze methoden soms zijn, kunnen ze bij mensen bij wie het niet goed valt ook écht niet goed vallen. Dit kan de kans dat iemand in de toekomst voor een organisatie kiest verkleinen – of dat nu als werknemer is, of als klant.